...
Bir garip rüya görüyorum; sessiz bir çığ gibi önce boğuyor karanlıkta beni sonra üşütüyor. Uyanıyorum gecenin karanlığına bilmem kaçıncı kez aynı leş ağız ile küfürler savurarak. Yakıyorum tüm olan bitenleri kafamdaki dünyada.
Durup kendi satırlarıma sayıyorum yalnızlığımı… Kaç gecenin sabahına daha uyanmam gerekli? Kaç gece daha bir şeylerin geçmesi için uyumalıyım… Bak beni bu yokluğu alıştıran peri masalından fırlamış bir cadının elleridir. İnanmadığım tüm yalan gerçeklerdir. Sen sahi nasıl oluyor da bu kadar biçimsiz bir yokluğa ayak uzatabiliyorsun…
Senin bu hiçlik okyanusun da varoluşunu izliyorum satırlarımda. Kendimi orada seninleyken mutlu ve huzurlu görüyorum… Gün aynı saatte ve aynı gecede kararıyor… Bu telaş içinde uyuşturucunun etkisiyle gün buluyorum kutlamak için yaşamı.
Her gün aynı güne uyanmak canınızı acıtmıyor mu? Yakmıyor mu beyninizde bitmeyen bu anlamsız boşluğu. Karışmaktan çekiniyor musunuz? Alışmaktan ve yaşamaktan…
Tek eğlencesi cebindeki son parayı bu zindandan çıkabilmek için daha doğrusu “eşref saati” kitabında “Şevket Rado” gibi ‘Hayatı iyi karşılayabilmenin sırrını bulabilmek için her şeyden önce gülümsemeyi öğrenmemiz gerekiyor...’
Bende son kuruşumu biraz gülmek ve eğlenmek için zor bir yolu seçiyorum.
Harika betimlemeler ve imgeler..Yüreğine saglik editör.Bir çok satırda kendimi buldum
YanıtlaSilbayıldım kısa ve güzeldi..
YanıtlaSilkalemine sağlık biraz uzaklara gidip farklı duygular yaşayıp geldik.
YanıtlaSilHer insanın içinde bir dünya gizlidir bence.
YanıtlaSilağzınıza sağlık yorumlamanız çok güzel..
YanıtlaSilHuzünlü, karamsar, umutsuz başlamıştı . Ancak, son kuruşun gülmek için harcanmak istenişi, bunun için yola çıkılması umudun kıvılcımının sönmedigini gösteriyor hala...
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBence de hayat çok garip gülümsemeyi tercih etmek en iyisi...
YanıtlaSilHARİKA BİR PAYLAŞIM OLMUŞ GERÇEKTEN
YanıtlaSilKalemine sağlık, yazdıklarınla yaşamımıza ayna tutuyorsun.
YanıtlaSilDostlukların insanlığın sahte kaldığı dünyada düşe kalka gülüp ağlayacağız ... Ne dersek diyelim sonunda elimize ne geçiyor. Anlık gülümsemeler mi ... Ansızın gülümsemeler mi..
YanıtlaSil