Yolcusu Olmayan Duraklar

Önemsemiyorum
Yırtık bir çorapla dolaşıyorum dünyayı
Bir yerde kuş sürüleri takılıyor ayaklarıma
Birbiri ardına atıyorum hayallerimi.

Çirkinliğim
Bu satırlara vuruyor kendini
Kuş konmaz denmeyi tercih ediyorum
Karartıyorum! Eski bir çekyatta kalan
Tüm yaşayabildiklerimi…

Temiz bir kağıda yazmaya çalışsam da
Günahlarımı…
Affetmiyor! Küçük kalbim
İnanmazken böyle bir yaşama

Dedim ya
Önemsemiyorum hiçbir şeyi!
Yolcusu olmayan duraklar
Denk geliyor bana
Çaresiz bekliyorum…