Olmamış atlara övgü

 

Ben bazen

Bir neden gibi fırlamalıyım, yerimden

Ağzı sıkı okyanus kaplumbağası

Dünyanın etrafını dönerken, ben yerimden

 

Ben yani

Bir At’ın rüyasında bulmalıyım, kendimi

Olmamış inanışlarda, reçetesiz mumlarda

Kibrit çöplerinde, yeni unutulmuş aldanışlarda

 

Ben neyse

Olimpik havuzlarda yaşam aramalıyım

Yeni tüketilmiş bir orman gibi, yakılmalı

Bakılmalı bir tablo da, olmayışına atların

Övgümü yağdırmalıyım.

 

Ben her şeyde şimdi şu üç kelimeyi arıyorum

Bazen, yani, neyse diyorum.